Van onze Rabbijnen, deze week Rabbijn Groenewoudt

Het nieuws is wild de afgelopen tijd. Overal demonstraties, aanvaringen tussen het publiek en de overheid. In vele plaatsen waar grote joodse gemeentes zijn, is het onrustig. Dat er de afgelopen jaren duizenden Franse joden het land hebben verlaten en nu hele wijken in Israel bewonen, krijgt nauwelijks aandacht. Engeland en Hong Kong zijn ook plaatsen met een grote joodse gemeenschap waar het onrustig is. Ook hun toekomst is onzeker.

En in Nederland, met een verbastering van het misjna woord: 'im een ani lie' -Malie..is ik niet voor me zelf opkom, wie dan? Dus gaan we naar het Malieveld. Het publiek roert zich, zij het binnenkort slechts met 100 km. per uur.

Wat betekent dit allemaal? Ik ben gezakt voor mij diploma Profetie (leuke studie overigens, kan ik U aanraden) maar ik weet dat onze Chachamiem een term hebben voor dit soort situatie: galoet! Meer dan ooit voelen we dan wij als joden een reden hebben waarom wij nog verspreid in de wereld moeten wonen. En dat is: er zijn voor elkaar als het onverhoopt nodig is. Klaar staan om anderen te ondersteunen die daar om vragen.

In de parsjiot van deze week lezen we over hoe onze aartsvaders en -moeders dat hebben gedaan. Er altijd zijn voor mensen die hulp nodig hadden, zelfs als zij het zelf ook niet altijd makkelijk hadden  - laten we daar altijd een voorbeeld van nemen. Wat de toekomst van het galoet ook moge zijn, wij blijven in het pad van de aartsvaders gaan want dat pad leidt uiteindelijk naar de juiste richting.