Val of Ik toeval.
Ik heb in mijn leven veel doosjes van rabbijn Vorst mogen horen. En ik hoop er nog veel te horen. Eén van de droosjes die mij is bijgebleven ging over de vraag waarom Hasjem tegenwoordig geen wonderen meer zou doen. Naast het antwoord dat dat nonsens is en dat er dagelijks bijzondere dingen gebeuren, zei rav Vorst het volgende.
'Stel je voor dat ik met mijn auto een rivier in rijd en - wonder boven wonder - de auto rijdt over het water naar de overkant. Dan zou de media en de wetenschap klaar staan om antwoorden te verzinnen om maar niet te hoeven toe te geven: hier is een wonder gebeurd. En aangezien de reden voor ett wonder niet de daaruit voortkomende redding is ( die kan Hasjem immers op veel manieren doen) maar het effect van geloof bij de mensen versterken, hebben wonderen tegenwoordig geen nut meer '. Tot zover de worden tien van rav Vorst, zoals ik ze herinner.
Ik moest hieraan denken toen ik gisteren een archeoloog zag die reageerde op de val van een stuk steen van de Korrel op maandag jl.
Iedereen met een beetje besef van de joodse kalender werd stil van dit gebeuren. op 11 aw, een dag na het vasten en op een dag dat we nog steeds geen wijn en vlees nuttigen om te treuren dat eens de stenen van de muren van Jeroesjaljim vielen, valt er weer een steen.
maar nog geen minuut later dus de archeoloog: 'erosie, planten groei, vocht, nee er moest nu echt metéén meer geld komen voor de archeologen...'
..... waarom nog wonderen doen?
en de echte les? Wie oprecht treurt over de stad en het verlies van de Tempel die zal haar herbouw meemaken. Hasjem wil ons misschien wel iets vertellen. Nee, zeker weten kunnen we het niet maar als de stenen vallen heb je maar een keuze: van je plaats komen en bewegen.
laat dat de les zijn van deze m.i. niet toevallige val.