De toekomst begint nu.

Ieder jaar, zodra we in de Tora beginnen te lezen over het Heiligdom, het Misjkan en alles wat daarvoor nodig was, moet ik denken aan een bijzondere Midrasj.
Een belangrijk deel  van het Misjkan waren de palen die de tentbedekking omhoog hielden. Deze palen, gemaakt van bomen, waren ongeveer 5 meter hoog.  En de vraag is waar Mosje en het de bouwers van het MIsjkan die vandaan hebben gehaald. In de woestijn waren deze bomen er niet. Was het wonder?  Daarover is ons niets bekend. Maar wat wel doorverteld is, is dat deze bomen door Jaakow gepland zijn toen hij naar Egypte afdaalde. Hij plantte 60 bomen en zei tegen zijn kinderen: er komt een dag dat jullie deze bomen nodig gaan hebben, verzorg ze goed. En zodoende, zovele jaren lang, stonden deze bomen daar. Iedereen wist: deze bomen heeft onze vader Jaakow geplant om eens te gebruiken. En toen onze voorouders tot slaaf gemaakt waren, liepen ze na een lange vermoeiende dag, langs die bomen en voelde ze een beetje hoop. Eens, zouden deze bomen gebruikt worden, eens komt alles goed.
Op die manier heeft Ja'akow ons volk generaties lang ondersteund. In feite begon met hem al de toekomst.

Deze gedachte komt altijd weer in mij op als we de verhalen uit de tora lezen, waarvan je snel kan denken: 'das war einmal', wat kan het mij schelen? Maar de toekomst van ons volk begon toen. Eens zal er dat heiligdom zijn, gebaseerd op het heiligdom in de woestijn. Eens, En dat kan ons tot troost zijn en ons hoop geven in ons galoet. Laten we dus ook deze parsjiot van de tora goed tot ons nemen vanuit deze gedachte. Onze toekomst begon toen! Moge dat snel , in onze dagen,  bewaarheid worden.

Deze pagina delen